W naszej poradni oferujemy pomoc w szerokiej gamie problemów ze zdrowiem psychicznym. Poniżej podane są przykłady zaburzeń, których leczeniem się zajmujemy.
Depresja
Depresja to zaburzenie, które wpływa na nastrój, myślenie i zachowanie danej osoby. Charakteryzuje się ona długotrwałym obniżeniem nastroju, utratą zainteresowania lub przyjemności z normalnie lubianych aktywności, zmianami apetytu i wzorców snu, uczuciem zmęczenia, brakiem energii, trudnościami w koncentracji, poczuciem bezwartościowości oraz myślami samobójczymi. Depresja może wynikać z wielu czynników, w tym genetycznych, biochemicznych, środowiskowych i psychologicznych, i często wymaga kompleksowego podejścia terapeutycznego, które może obejmować psychoterapię, leki oraz wsparcie społeczne.
Zaburzenia lękowe
Zaburzenia lękowe to grupa zaburzeń psychicznych charakteryzujących się nadmiernym i trwałym lękiem oraz obawami, które są trudne do kontrolowania i często nieproporcjonalne do rzeczywistego zagrożenia. Te zaburzenia mogą obejmować ogólne zaburzenia lękowe, zaburzenia paniki, fobie specyficzne, agorafobię, zaburzenia lękowe społeczne i inne. Objawy mogą wpływać na codzienne funkcjonowanie i zawierać napięcie mięśni, niepokój, trudności z koncentracją, bezsenność oraz unikanie sytuacji, które wywołują lęk. Leczenie często łączy psychoterapię, taką jak terapia poznawczo-behawioralna, i leczenie farmakologiczne, aby pomóc osobom radzić sobie z lękiem i poprawić jakość życia.
ADHD u dorosłych
ADHD, czyli zespół nadpobudliwości psychoruchowej z deficytem uwagi, to zaburzenie neurorozwojowe manifestujące się trudnościami w utrzymaniu uwagi, nadmierną aktywnością i impulsywnością. Te objawy są nieadekwatne do wieku osoby i mogą utrudniać funkcjonowanie w życiu codziennym, w szkole lub pracy. ADHD ma podłoże biologiczne i często współwystępuje z innymi zaburzeniami. Zarządzanie ADHD może obejmować terapię behawioralną, wsparcie edukacyjne i w razie potrzeby leczenie farmakologiczne.
Zaburzenia osobowości
Zaburzenia osobowości to kategoria zaburzeń psychicznych, w której wzorce myślenia, percepcji, reakcji emocjonalnych i zachowania są głęboko zakorzenione, nieelastyczne i odstają od oczekiwanej normy społecznej, prowadząc do dysfunkcji lub cierpienia. Osoby z zaburzeniami osobowości mogą mieć trudności w relacjach interpersonalnych, w pracy oraz w innych ważnych obszarach funkcjonowania. Zaburzenia te są zróżnicowane i obejmują różne typy, takie jak osobowość unikająca, borderline, narcystyczna czy antyspołeczna, każdy z własnym zestawem charakterystycznych cech i problemów. Leczenie może obejmować psychoterapię, a czasami wspomaganie farmakologiczne, skoncentrowane na poprawie umiejętności społecznych i radzenia sobie z trudnościami.
Zaburzenie dwubiegunowe
Zaburzenie dwubiegunowe, znane również jako choroba afektywna dwubiegunowa, to zaburzenie nastroju, które charakteryzuje się ekstremalnymi wahania nastroju, oscylującymi między manią (lub hipomanią) a depresją. W fazie maniakalnej osoby mogą doświadczać podwyższonego nastroju, zwiększonej energii, mniejszej potrzeby snu, nadmiernego optymizmu i często impulsywnego zachowania. Natomiast faza depresyjna niesie ze sobą objawy typowe dla depresji, takie jak smutek, brak energii, utrata zainteresowania życiem i myśli samobójcze. Zaburzenie dwubiegunowe jest przewlekłe i może znacząco wpłynąć na zdolność osoby do funkcjonowania w życiu codziennym. Leczenie zazwyczaj obejmuje farmakoterapię (np. stabilizatory nastroju) oraz psychoterapię.
Schizofrenia
Schizofrenia to poważne zaburzenie psychiczne, które zakłóca myślenie, percepcję emocjonalną i zachowanie. Charakteryzuje się szerokim spektrum objawów, które można podzielić na pozytywne, takie jak halucynacje słuchowe, urojenia i myślenie zdezorganizowane, oraz negatywne, w tym apatia, brak emocjonalnego wyrazu oraz trudności w inicjowaniu i podtrzymywaniu działań. Schizofrenia może również wpływać na funkcje poznawcze, takie jak pamięć i koncentracja. Jej przyczyny są wieloczynnikowe, obejmujące genetykę, neurochemię i czynniki środowiskowe. Leczenie zazwyczaj polega na zastosowaniu leków przeciwpsychotycznych w połączeniu z terapią psychologiczną i wsparciem społecznym, mając na celu złagodzenie objawów i poprawę jakości życia pacjentów.